“پاداش همیشه جایی است که ما سوالات بهتری از خودمان بپرسیم ”
در دوره شتابزدگی فعلی معمولا افراد متخصص و مدیران به این موضوع افتخار میکنند که میتوانند راه حل هر مشکلی را پیدا کنند به همین خاطر است تمرکز آنها روی جوابهاست نه سوالات یعنی میتوانند هزاران جواب برای هر مشکلی داشته باشند ولی نمیتوانند سوالات درست و دقیقی از خودشان بپرسند … به نظرم داشتن جوابهای مبهم و حتی نامشخص به سوالات درست بهتر از جواب دادن واضح و دقیق به سوالات اساسا اشتباه است .
ما باید سوالات مهم و مشخصی در مورد آینده از خودمان بپرسیم حتی اگر کمی ترسناک باشد
سوالاتی مثل :
1. ما چه چیزهایی نمی دانیم ؟
2.چه تغییری میتواند کسب و کار ما را در آینده کاملا نابود کند
3.چقدر احتمال دارد که تغییرات آینده از انتظارهای شما سریعتر جلو برود ؟
4.در چه صورتی شرکت شما تا 5 سال آینده ورشکست می شود ؟
5.چه کار مهمی وجو دارد که حتی اگر اشتباه هم باشد باید آن را انجام دهید ؟
6.چه چیزی تغییر نخواهد کرد ؟
7.چه سوالی را از خود نپرسیده ایم ؟
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
همیشه سوالات مرزهای پیشرفت را به جلوتر برده است نه لزوما جوابها