از اولین روزی که با رادیو دال آشنا شدم حدودا دو ماه میگذره و طی این دو ماه همه ی اپیزودهای رادیو دال را گوش دادم(بالغ بر ۳۰ اپیزود و شاید بیش از ۴۰ ساعت)، تفریح جدیدی توی ماشین پیدا کردم و اونهم گوش دادن به پادکسته. پادکستی که قبلا شخم زده بودم “رواق” بود که قبلا در مورش نوشتم.
به عنوان کسی که در ایران زندگی میکنه و البته مثل همه ی شما من هم به مهاجرت فکر کرده ام شاید بعضی روزها زیادی از زندگی خسته بودم، بعضی روزها احساس باسوادی کردم با خودم فکر کرده ام که اینجا تلف میشوم! بعضی وقتها هوس پول و موفقیت کرده ام و یا خواسته ام که بچه ام طبق ارزشهای استاندارد جهانی یا غربی بزرگ بشه نمیدونم. خلاصه هر بار به یک انگیزه ای بهش فکر کرده ام اگر چه هیچگاه به این نتیجه نرسیده ام که در این راه تلاشی بکنم و یا گرین کارت شرکن کنم یا Apply کنم. فقط فکر کرده ام و بعد درون ذهنم خط زده ام.
رادیو دال یک پادکست خوبه که آرش اون رو راه اندازی کرده بنا بر صحبتهای خودش یک برنامه نویس حرفه ای و کاربلده. توی هر شماره سراغ یکی از تحصیلکرده های خارج از کشور میره که با ویزای ادامه تحصیل یا ویای کار در کشورهای مختلف جهان زندگی میکنند.
موارد مثبتی که در این رادیو برام جالب بود شامل:
- صحبت کردن با جادی و دلایلی که جادی در ایران مونده! و البته کشورهای زیادی که سر زده و در اونجا کار کرده. این شماره رو حتما پیشنهاد میکنم که گوش بدید.
- صحبتهای آرش با مهدی از الکتروبوم هم برام جالب بود، کسی که یک کانال فان و آموزشی در یوتیوب دارد که حدود ۳ میلیون مشترک این کانال هستند و درآمدش هم تنها از طریق این کانال است.
- دلایلی که مهمان ها ارایه میدن و اینکه چطور و با چه پشتوانه ای اونجا رفتند. بعضی ها صادقانه میگن که به کمک پول زیاد یا آشنا و فامیلی که اونجا داشتیم و یا شغل پدر و … رفتیم بعضی ها هم جون کندند و فاند گرفتن و درس خوندن و …
البته ناگفته نماند که پادکست نقاط ضعفی هم دارد از جمله اینکه:
- دو تا از پادکستها رو به خاطر کیفیت بد صدا نتونستم گوش بدم
- یکی از پادکستها رو به خاطر سطحی بودن و بیسواد بودن مهمان نتونستم تحمل کنم
- انتقادی هم از آرش دارم اینه که بعضی از مهمان ها را از طریق اینستاگرام پیدا میکنه در واقع افرادی سطحی که نمیدونند چرا مهاجرت کردن یا چرا اونجا موندن صرفا ازخودشون تعریف میکنند و یا الکی میخندن چند تا پادکست رو به زور تحمل کردم و یکی از پادکست ها رو هم نتونستم تحمل کنم. شاید اگه آرش در جای بهتری سرچ بکنه (نه اینستا گرام) بتونه مهمون های عمیق تر و بهتری پیدا کنه. شما هم اگه کسی رو میشناسید که خارج از کشور زندگی میکنه و صحبتها و تجربهاش ارزش شنیدن داره میتونید به رایو دال معرفی کنید. پسر عمه ی من تو آمریکا داره دکترای شیمی میخونه و شاید کیس مناسبی باشه برای رادیو دال بعد از اینکه باهاش هماهنگ کردم و اگه راضی بود به آرش معرفیش میکنم.
در نهایت رادیو دال میتونه برای کسانی که به مهاجرت فکر میکنند جالب باشه و کسانی هم که به مهاجرت فکر نمیکنند میتونند چیزهای زیادی از این پادکست یاد بگیرند و حتی ارزشها و دلایل نرفتنشان را دوباره بازبینی کنند.
با آرزوی موفقیت برای آرش و رادیو دال و همه ی تولید کنندگان خوب پادکست
در ضمن از چند روز دیگه میخوام پادکست Effortless English Podcast رو شخم بزنم. شاید سه ماه طول بکشه البته ۳۰ تا ۴۰ شماره ش رو گوش میدم چون خیلی زیاده شایدهم خوشم اومد و همشو گوش دادم!
به هر حال همین.