زندگی شبیه بوکسه
گاهی اوقات که گوشه رینگ گیر افتادی و ضربات حریف سنگینه .۲ راه پیش رو داری یا همین طوری بی حرکت بایستی و قطعا کارت تمومه یا هر جور که شده با چرخش به راست و چپ از گوشه رینگ بیای بیرون . توی زندگی هم توقف کردن وقتی زیر بار مشکلات هستی ایستادن و کاهلی کردن به همون قدر خطرناکه .
توی رینگ با یک راند خوب و ضربات خوب زدن توی اول مسایقه نمیتونی بازی رو ببری یا قهرمان بشی و این ورزش استقامتیه یعنی باید ۴ راند رو تا آخر دوام بیاوری تا پیروز بشی توی زندگی هم با یک دو بار موفق شدن نباید جو گیر شد کسی برنده میشه که تا آخر بازی خوب باشه و انرژیشو تقسیم کنه و استقامت کنه.
حتی وقتی که سرت گیج میره و دستات میلرزه باید به حریفت لبخند بزنی و نشون بدی که کم نیاوردی و گرنه کارت تمومه و از ضعفت سو استفاده میشه توی زندگی هم اعتراف به کم آوردن و تسلیم شدن و احساس ضعف کردن به از دست دادن روحیه و باختن منجر میشه همیشه باید بگی عالیم. عالی عالی و آماده.
لحظاتی پیش میاد که ناک دان شدی و داور برات میشماره۱ – ۲ – ۳ اون لحظه س که باید تصمیم بگیری وقتی دور سرت گیج میره و صدای تماشاچی ها و مربی میاد باید جسارت به خرج بدی و به داور بگی میتونم ادامه بدم نمیخوام به اختیار خودم بازنده بشم حتی اگه قراره ببازم زمانی می بازم که جونی برام نمونده باشه که روی پام بایستم . توی زندگی هم اینطوری باید زندگی کرد عاشقانه و جسورانه با تمام وجود نباید تسلیم شد و باید با همین جسارت تلاش کرد.
همه برنامه ای توی ذهنشون دارن البته تا وقتی که یک مشت محکم نخورده اند…مایک تایسون