دو شب پیش مشغول خواندن کتاب you are not so smart بودم که به یک تحقیق جالبی رسیدم Zhong از دانشگاه تورنتو و Katie Liljenquist در سال ۲۰۰۶ تحقیقی رو انجام داده بودند.
آنها افراد زیادی را جمع کرده و از آنها خواسته بودند که به گناهانشان در گذشته و یا کارهای غیر اخلاقی که کرده اند فکر کنند و خاطره و حس و حالشان را در آن شرایط توضیح بدهند و به این موضوع اعتراف کنند. حالا این خاطره امکان دارد که مربوط به دزدی غیبت تجاوز یا هر کار غیر قانونی باشد . بعد به نصف این افراد گفته شده که همانجا دستتان را خوب و تمیز بشویید و به ۵۰ درصد از این افراد اجازه نداده بودند که دستشان را بشویند!
بعد از پایان جلسه محققان به مردم گفته بودند جلسه بعد مجانی برگزار خواهد شد و شما میتوانید اینجا بیایید و در مورد گناهان و اعتراف به آنها توضیح دهید. نتایج جالبی به دست آمده ۷۴ درصد افرادی که دستشان را نشسته بودند مشتاق بودند که جلسه بعد شرکت کنند ولی تنها ۴۰ درصد از افرادی که دستشان را شسته بودند میخواستند جلسه ی بعدی بیایند.
در واقع این افراد تمایلی به شرکت در جلسه بعد نداشتند چون احساس میکردند که با شستن دستشان در آن محل گناهانشان شسته شده و به اصطلاح کامپیوتری ها Refresh شده اند و بقیه هم دنبال فرصتی بودند که جلسه بعد بیایند و دستشان را بشویند!
وقتی به همه ادیان نگاه میکنیم بحث وضو در اسلام و یا غسل تعمید مسیحیان و غسل جنابت ! و … را بررسی کنیم میفهمیم که اینقدر در طول سالیان دراز این موارد تکرار شده که وقتی کسی وضو میگیرد یا بدن مرده ای را میشوید به واقع فکر میکند که گناه یا تیرگی روح او شسته شده است و از بین رفته در حالیکه شستن در بهترین حالت اگر با صابون و یا شوینده هایی شامل کربنات سدیم و … صورت پذیرد فقط میکروب سطح پوست را از بین میبرد و نه گناهان را.