شاید حدود ۲۰ سال پیش بود که برای اولین بار بازیهای لیگ قهرمانان اروپا از تلویزیون به صورت زنده پخش میشد (همه ی بازیها تقریبا). این موضوع برای من و دوستانم که بیست و چهار ساعت توی کوچه مشغول فوتبال بازی کردن بودیم جذاب بود اونموقع من طرفدار پروپاقرص یوونتوس و البته تیم ملی ایتالیا بودم (مثل همین الان).
ما عادت داشتیم که در مورد فوتبال صحبت کنیم من و وریا و فواد(یه فواد دیگه!) و کاوه وقتی حتی به نانوایی هم میرفتیم با هم در مورد فوتبال و بازیکنهاش جروبحث میکردیم اونموقغ چیزی حدود سه یا چهار ساعت توی صف نانوایی بودیم روبروی نانوایی و توی سایه مینشستیم و وراجی میکردیم.
بعدش تصمیم گرفتیم که نتایج بازیهای اون سال رو پیش بینی کنیم یادمه که وریا طرفدار اینتر بود فواد طرفدار آرسنال و کاوه هم طرفدار منچستر. بعد فواد یک جدول برامون کشید و تمام بازیهای گروهی را پیش بینی کردیم تا جایی که یادمه نفری ۱۰۰ تومان پول گذاشتیم قرارمون این بود که نفر اول ۲۵۰ تومان پول ببرد و نفر دوم ۱۵۰ تومان نفر سوم و چهارم هم هیچی! هر شب با هیجان بازیها را دنبال میکردیم و می دیدیم که چه رقابتی بینمون در جریانه از نتایج همدیگه با خبر بودیم و لذت میبردیم این یک پیش بینی بزرگ در یک زمین کوچک بود یک پیش بینی ۴ نفره که شبیه پیش بینی های نود و روبیکا و شبکه سه نبود وقتی من یک نتیجه را درست پیش بینی میکردم خودم احساس اول بودن داشتم نه اینکه احساس کنم یک میلیون نفر آدم دیگر هم همون نتیجه را پیش بینی کرده اند.
بازیهای رقابتی در زمینهای بسیار بزرگ را دوست ندارم اینکه ثابت شود فقط شانس و قرعه تو را میتواند بالا بکشد اینکه چند میلیون نفر دیگر هم گفته اند ایران به اسپانیا میبازد اونهم با نتیچه یک بر صفر.
امسال از شرکت اسپیرو (نمایندگی رسمی محصولات لاجیتک )باهام تماس گرفتند به واسطه ای اینکه فروشگاه ما یکی از فروشنده های خوب محصولات لاجیتک شامل صفحه کلید و موس و …. است بهم پیشنهاد کردند که در پیش بینی اینترنتی مسابقات شرکت کنم و مسابقات بین فروشنده های این محصول در کشور برگزار میشه یعنی کسانی که کد نمایندگی دارن و جایزه هم شامل اعتبار خرید محصولات خواهد بود.
بازی در زمین های بزرگ هویت آدم رو ازش میگیره آدم احساس میکنه که یک نقطه ی سرگردان در بی نهایته احساس میکنه سهم اختیار و اراده اش در مقایسه با سهم شانس و اقبال خیلی ناچیزه. من تو این قرعه کشی بالا و پایین رفتنم رو در جدول احساس میکنم و میدانم کی جلوتر از من وکی عقب تر از منه با هر پیش بینی رتبه ام در جدول تغییر میکنه و با چند میلیون آدم سر وکار ندارم.
شاید برندهای دیگر هم میتوانستند برای مشتریان و کامیونیتی های خودشان چنین مسابقه ای برگزار کنند تا مردم هم به جای رقابتهای ملیونی لذت بازی در زمین های کوچک را حس کنند. نمیدانم چه قضاوتی در مورد من می کنید شاید بگویید که بلند پرواز نیستم یا از رقابت های بزرگ میترسم ولی فارغ از پیش بینی فوتبال و حتی در زندگی شغلی و خانوادگی هم همیشه و همیشه بازی در زمین های کوچک را دوست داشته ام و ترجیح داده ام.
سلام فواد عزیز.چه باحال بازی برزیل ۲-۰ شد.خیلی خندیدم.کلا خیلی پست باحال و جالبی بود.مرسی
آره رفیق درست حدس زده بودم 🙂