متاورس و دنیای جدید

پ ن ۱: قبلا یک مطلب با عنوان خرید ملک مجازی نوشته بودم و این پست هم شاید ادامه همون باشه

دنیای جدیدی جای سرگرم کننده ای نیست و آدم ها تلاش می کنند که از قالب فعلی خود که از لحاظ فیزیکی و زمانی آنها را احاطه کرده است بیرون بیایند. تلاش برای رفتن به سیارات دیگر و رفتن به فضا، تلاش برای زندگی جاودانه و پیر نشدن و جدیدا هم متاورس. متاورس آرزو و خیال انسان است که می خواهد آن را به حقیقت بدل کند همان طور که پرواز با هواپیما و سفر به ماه عملی شد.

متاورس یک دنیای مجازی است که در موازات دنیای واقعی کار میکند، آدم ها و شرکت های خود را دارد، زمین و مسکن و کازینو خانه های اعیانی و ماشین و هر چیزی که در دنیای واقعی وجود دارد. البته ما با یک دنیای مجازی متعلق به شرکت فیس بوک طرف نیستیم. و هر شرکت بزرگی دنیای خود را خواهد ساخت غول های تکنولوژی مثل مایکروسافت و گوگل و اپل و غول های سرگرمی مثل هالیوود و دیزنی هم همین طور. اخیرا مدیر شرکت دیزنی گفته بود که قصد دارد به شکل جدی وارد حوزه واقعیت مجازی شود و سرمایه گذاری کلانی هم انجام داده.

ولی بازیگران اصلی این داستان به نظرم این شرکت ها هستند: Nvidia که ۸۰ درصد بازار GPU یا پردازنده های گرافیکی را در اختیار دارد. این دنیای فراواقعی روی شانه های GPU قرار دارد و نقش آن مثل سیمان و بتن در دنیای واقعی است. شرکت بعدی متا( فیس بوک) است که با خرید استارتاپ های مرتبط و سرمایه گذاری کلان میخواهد پیشتاز این بازار باشد و تقریبا همه ی مردم جهان را با ۳ برنامه اینستاگرام، فیس بوک و واتساپ در اختیار دارد. شرکت مایکروسافت هم که روی هدست های AR  و VR  کار می کند در این بخش سرمایه گذاری کرده.

NFTهم موضوع دیگری است که به این بحث ما مرتبطه. اوایل کار NFT برای مالکیت آثار هنری به وجود امد مثلا من به عنوان یک نقاش تابلوی نقاشی خود را تبدیل به کد NFT می کنم طوری که به راحتی میتوان آن را فروخت و یک نفر دیگر هم آن را میخرد و صاحب اثر هنری میشود و بعدا شاید آن را در خانه ای که در متاورس میخرد بروی دیوار نصب کند. ولی موضوع NFTکمی به بیراهه رفته و شخصا نسبت به آن خوشبین نیستم الان در اینترنت مردم صدای کلاغ را به NFT تبدیل کردن و دارن میفروشن یک عده هم آن را میخرند ولی به احتمال زیاد این حباب خواهد ترکید و NFT صرفا برای آثار هنری که یونیک است به درد میخورد.

بن بست بایولوژیک:  اما یک بن بست واقعی برای به چالش کشیدن این ایده وجود دارد و آن هم واقعیت بایولوژیک است. خیلی مسخره س وقتی ما هدست و عینک خود را زده ایم و توی یک رستوران هستیم یهو باید سیستم را قطع کنیم و بریم دستشویی چالش بایولوژیک شاید در آینده حل شود محدودیت های زیستی مثل غذا خوردن و تولید مثل و دفع و … از بین بره یعنی احتمالش وجود داره.

چالش هدست: سال ۲۰۱۴ زمانی که فیس بوک شرکت Oculus را با ۲ میلیارد دلار خرید همه تعجب می کردند که این چه کار احمقانه ای بود که فیس بوک انجام داد ولی دیدگاه زاکربرگ و دوستانش در خصوص آینده ی متاورس بسیار روشن و شفاف بود این شرکت با تولید هدست های VR بی شک یکی از ارکان متاورس است. با این کار فیس بوک از رقیبانش در این حوزه جلو افتاده شاید رقیب اصلیش شرکت مایکروسافت است که در حوزه ساخت این هدست ها فعال است. اما تعداد هدست های موجود فعلی ۷ میلیون عدد است که این تعداد برای حضور گسترده مردم در متاورس کافی نیست، تا زمانی که این تجهیزات به تولید انبوه نرسد و طبقه متوسط نتواند از آن بهره ببرد متاورس فراگیر نمیشود.

به نظرم شرکت یا استارتاپی که بتواند به نحوی خود را با این موضوع گره بزند میتواند آینده ی خوبی داشته باشد و مردم جهان خواه ناخواه متاورس را تجربه خواهند کرد. اما این که تا چه حد میتواند فراگیر شود معلوم نیست. اگر صرفا Gamer ها به آن روی خوش نشان دهند محدود میشود ولی اگر متاورس مثل اینترنت تبدیل به بستری برای انجام همه کارها شود میتوان به آینده ی آن خوشبین بود.

منتشرشده توسط

Donkishot

فواد انصاری هستم کسی که تمام طول عمرش در مقایسه با عمر هستی و قدمت زندگی به اندازه ی چشم بر هم زدنی نیست و زندگیش یک سنگریزه ی کوچک بین دو عدم و دو سیاهچاله است. ولی این سنگریزه میخواهد خود به زندگیش معنا دهد و آن را باز تعریف و تغییر شکل دهد. foad.ansary@gmail.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *