#یاد هست هادی ضیاالدینی- میکل آنژ کردستان

مردی به صبوری سنگ

فرقی نمیکند در سنندج قدم بزنید یا در کردستان عراق یا مهاباد همه جای کردستان میتوانید مجسمه هایی را ببینید که ساخته دست یک استاد مجسمه ساز است. کسی که در نمایشگاهها با لباس کردی ساده و معمولی و ریش پرپشتش بی ادعا و عمیق ایستاده است.

دوران هنرمندان و بزرگانی که ماهها و سالها مشغول کار روی اثرشان بودند کم کم رو به اتمام است و آدم لذت میبرد وقتی چنین انسانی در شهر کوچکش زندگی میکند و میتواند او را ببینید و با او حرف بزند.

هادی ضیاالدینی فقط مجسمه ساز نیست بلکه نقش بسیار بزرگی نیز هست و آثارش در چهار گوشه دنیا به نمایش در آمده است و البته هر سال در سنندج به نمایش در می آید.

وب سایت هنرمند

نمایشگاههای خارج از ایران

چین، واشنگتن (ایالات متحده آمریکا)، لندن، برن (سویس)، مارتینی (سویس) ،ژنو(سویس) ،قرقیزستان ،قزاقستان ،ازبکستان ،کویت ،سلیمانیه کردستان عراق،اربیل ،حلبچه ،سوریه

پ ن۱ : از سجاد سلیمانی عزیز متشکرم که به من اطلاع داد

هادی ضیالدینی اخیرا به پاس زحمات نرگس اشتری فعال نیکوکار بین المللی تندیسی ساخته است

 

پ ن ۲ : اطلاعات تکمیلی بیشتر(همشهری آنلاین):

هادی ضیاءالدینی در سال ۱۳۳۵ در سنندج به دنیا آمد.
او در محله “جور آباد” و در خانواده ای اهل شعر و عرفان بزرگ شد…این هنرمند قبل از دبستان به نقاشی پرداخت و بعد از دوره ابتدائی اولین گامها را در مجسمه سازی برداشت و این دو را با رنج فراوان و بدون آموزش و کلاسی آکادمیک همزمان پیش برد.
او در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد.
اولین استادش هانیبال الخاص او را با ارزش های طراحی آشنا ساخت و به او آموخت که پیمودن راه هنر جز با کار فراوان میسر نیست.
ضیاء الدینی نمایشگاه های بسیاری از آثارش را در داخل و خارج از کشور برپا داشته است و در زمره نقاشان و مجسمه سازان پرکار کشور محسوب می شود.
او از کسانی است که بنیادهای آُکادمیک هنر طراحی، نقاشی و مجسمه سازی را در کردستان پایه ریزی کرده است.
این مجسمه ساز و نقاش تالیفاتی در حوزه طراحی دارد و پیکره های بسیاری را در داخل و خارج از کشور ساخته و نصب کرده است.

منتشرشده توسط

Donkishot

فواد انصاری هستم کسی که تمام طول عمرش در مقایسه با عمر هستی و قدمت زندگی به اندازه ی چشم بر هم زدنی نیست و زندگیش یک سنگریزه ی کوچک بین دو عدم و دو سیاهچاله است. ولی این سنگریزه میخواهد خود به زندگیش معنا دهد و آن را باز تعریف و تغییر شکل دهد. foad.ansary@gmail.com

7 دیدگاه برای «#یاد هست هادی ضیاالدینی- میکل آنژ کردستان»

  1. فواد جان، ممنون از تو
    همونطوری که توی گروه بهت گفتم، جدیدترین اثر این هنرمند بزرگ، مجسمه و تندیس «چشم نرگس» هست و ای کاش از این موضوع هم یادی میبردی.

    من امیدوارم بتونم در این مورد مطلبی منتشر کنم.

  2. سلام؛ تشکر می کنم که من رو با سازنده این مجسمه های زیبا آشنا کردید. متاسفانه من تا الان با اشعار خانم مستوره اردلان هم آشنایی نداشتم. ممنون میشم اگه شد درباره ایشون هم بنویسید یا شعری بگذارید.

    1. سلام مهشید جان

      مستوره اردلان شاعر کرد و اهل سنندج بوده است و چون در قید حیات نیست قاعدتا نمیتوانم در یاد هست در موردش بنویسم. مستوره اردلان را شبیه پروین اعتصامی فرض کن – زنی ادیب و فرزانه با عمری کوتاه ولی پربار

      اما اگر اسمش را سرچ کنید میدانیند که او:‌
      اولین مورخ زن در جهان بوده است
      آثارش: دیوان شعر با ۲ هزار بیت در قالب‌های مثنوی و غزل
      و در ادامه و به نقل از ویکی پدیا:
      مستوره اردلان چندین کتاب شعر نوشت. تاریخ اردلان او به عنوان یکی از متون شیوای فارسی شناخته شده‌است. اشعار پراکنده‌ای نیز به گویش گورانی زبان کردی از او بجا مانده‌است.

      آثار مستوره عبارت‌اند از:

      دیوان اشعار[۵] که به فارسی سروده شده و در حدود دو هزار بیت است و سه بار به چاپ رسیده‌است، چنانکه چاپ اولش در سال ۱۳۰۴ خورشیدی به همت حاج شیخ یحیی معرفت»اعتضاد الاسلام«و اسدالله خان کردستانی در تهران انجام گرفته، چاپ دوم به کوشش احمد کرمی سلسله نشریات»ما«در سال ۱۳۶۳ در تهران. چاپ سوم به وسیله آقای صدیق صفی زاده بوره که یی که بیست غزل کردی سورانی را به نام مستوره در پایان اشعار فارسی بدان افزوده که جز یک غزل منسوب یادشده بقیهٔ اشعار برای مردم کردستان ناآشنا و فاقد اعتبار علمی و تحقیقی است. محمد علی قره داغی در سال ۱۳۸۹ تعدادی از اشعار مستوره را از بیاض ها و نسخ خطی جمع آوری کرده و با نام دیوان مستوره انتشار داده است[۶]. این کتاب مشتمل بر دو غزل سورانی، ده مثنوی بلند هورامی و دو دوبیتی فارسی است.
      تاریخ اردلان[۷]: این کتاب معروفیت و ارزش علمی و اجتماعی مستوره را دو چندان نموده زیرا تا اواخر قرن نوزدهم میلادی در تمام خاورمیانه در عرصهٔ تاریخ نویسی خصوصاً کردشناسی در میان زنان جز مستوره کسی به این کار نپرداخته‌است، این اثر ارزشمند در سال ۱۹۴۷ میلادی مطابق ۱۳۲۶ شمسی به وسیله مرحوم ناصر آزادپور در سنندج به چاپ رسید.
      عقاید مستوره: این کتاب که رسالهٔ کوچکی از عقاید مستوره در مذهب اهل سنت شافعی است بر ارزش شخصی و عقاید دینی وی می‌افزاید و به جرات می‌توان گفت در میان زنان تا این زمان کسی به چنین تالیفی نپرداخته‌است.
      در زمستان ۸۵ در اربیل عراق کنگره بزرگداشت مستوره اردلان برگزار شد و در آنجا ده کتاب منتشر شد. کتاب مستوره برگهایی از تاریخ سر به مهر نوشته جمال احمدی آئین و ترجمه کردی آن از عدنان برزنجی و کتاب شرعیات مستوره با تصحیح جمال احمدی آئین و مقدمه نوید نقشبندی و ترجمه کردی آن از نوید نقشبندی از این کتابها بود
      —————————————–
      مهشید جان افسوسم وقتی بیشتر میشود که میفهمم مستوره اردلان و پروین اعتصامی جمعا روی هم ۷۶ سال عمر کرده اند و اینقدر بزرگ بوده اند و در آسمان ادبیات درخشیده اند. آن هم در فرصت بسیار کوتاهی که داشته اند.

      1. خیلی ممنونم. ایشون واقعا از بزرگان بودند، در آن زمان یک زن به چنین درجه ای در علم و ادب برسه و اشعارش به کردی و فارسی باقی بمونه. حیف که این بزرگان به ما خوب معرفی نشدند. انشالا بتونم دیوانشون رو بخونم.
        “من آن زنم که به ملک عفاف صدر گزینم
        زخیل پردگیان نیست در زمانه قرینم
        به زیر مقنعه ما را سری است لایق افسر
        ولی چه سود که دوران نموده خوار چنینم
        مرا ز ملک سلیمان بسی است ننگ همیدون
        که هست کشور عفت همه به زیر نگینم”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *